Ondanks alle feestelijkheden moest er wel gewoon gevoetbald gaan worden tegen HSV Wasmeer. Het was een weerzien met de ploeg uit Hilversum, maar ook met hun trainer Bert de Vries, die in het verleden ook ons rode shirt heeft gedragen. De gasten, die de eerste wedstrijd hadden verloren van SV Hoofddorp, kwam goed uit de startblokken en deelden al direct wat speldenprikken uit. Ons elftal had wat moeite om in het spel te komen. Het oogde wat onrustig en in de opbouw werd snel gekozen voor de lange bal, waar Michael of Bas niet veel mee konden. Natuurlijk waren er voor onze rood-zwarten wel wat mogelijkheden in de eerste helft. Toen het publiek zich al ging opmaken voor de rust scoorde Rob de 1-0. Een psychologisch perfect moment. In resterende minuten van de blessuretijd had het ook zomaar 2-0 kunnen zijn, maar dat was op dat moment nog teveel van het goede.
In de rust werd niet alleen de bar van het paviljoen bezocht, maar ook de “keet”, die dit seizoen bij thuiswedstrijden weer wordt bemand en waar o.a. broodjes gehakt en beenham worden verkocht.
De sponsors werden in het sponsorhome ontvangen.
Niet lang nadat de heer Meekes het beginsignaal voor de2e helft had gegeven scoorde Michael, op aangeven van Bas, zijn eerste competitiedoelpunt. Het was het begin van een Quick-kwartiertje waarin de ene treffer nog mooier was dan de andere. De 3-0 was een vanaf de achterlijn schitterend ingeschoten bal door Bas. De individuele actie die eraan vooraf ging mocht er ook zijn. In het elftal van de week van de Amersfoortse Courant kregen Bas en Rowan een plekje. Afgezien dat beide spelers goed op dreef waren, zou de aanval die de 4-0 inleidde al reden kunnen zijn om deze spelers te belonen met een plekje in het elftal van de week. De actie langs de zijlijn en achterlijn van Rowan was klasse, het afmaken van Bas was evenzeer een technisch hoogstandje. Het wegtrekken van Michael bij diezelfde aanval was overigens ook klasse.
De koek was nog niet op, want Roy toonde bij een vrije trap nog eens dat zijn traptechniek een echt wapen is. Zijn heel geplaatste bal verdween onhoudbaar voor de doelman net langs de paal in het net. De riante voorsprong was voor de technische staf aanleiding om Harrie en Ibrahim in het veld te brengen voor Bas en Michael, die hun waarde meer dan bewezen deze middag. In het resterende deel probeerden de bezoekers de hatelijke nul van het scorebord te krijgen, maar ook in deze wedstrijd bewees Wesley een paar keer zijn klasse. Het bleef daardoor 5-0. Ook de van een blessure teruggekomen Sander kreeg nog wat speelminuten, waardoor de drie wisselmogelijkheden werden gebruikt.
Het feestelijke tintje dat het bestuur gaf aan de middag werd door een mooie overwinning van ons elftal nog wat feestelijker. Zeker toen het bestuur alle bezoekers ook nog een consumptie aanbood. Het bleef dan ook nog lang gezellig op Dorrestein.