In de eerste helft zag het daar absoluut nog niet naar uit. Op miraculeuze wijze hield Wesley, met hulp van o.a. Mark, Jordi en Rob, zijn doel schoon, maar aan de andere kant van het veld had ook vandaag Othman de 0-1 op zijn schoen kunnen hebben. Het werd slechts een corner. De 0-0 ruststand was een juiste afspiegeling van de krachtsverhouding tussen elftallen, die beiden goed verzorgd voetbal spelen.
Ook na rust zagen de ook vandaag aardig wat meegereise Quickers eenzelfde spelbeeld, waarbij wel duidelijk was dat de verdediging, als geheel, het vandaag lastig had met de sluwe en behendige voorhoede van de blauw-witte thuisclub. Een groot deel van de tweede helft wist Wesley met onmogelijke reddingen de nul te houden, waardoor er nog steeds uitzicht bleef op een goed resultaat.
Zelfs toen Kampong dikverdiend op een 1-0 voorsprong was gekomen, kon alles wat Quick was blijven hopen op de gelijkmaker, omdat de thuisclub niet in staat bleek de trekker definitief over te halen.
In het laatste deel van de wedstrijd moest de gifbeker vandaag toch leeg en verhoogde Kampong de score tot 3-0, waar gezien het kansenfestival van de thuisclub onze hoofdmacht eigenlijk goed mee weg kwam. Zonder sommige veldspelers tekort te doen, dankzij Wesley.
Gelukkig bleef de wedstrijd tot het eind uiterst sportief. Dit mede door het goede fluiten van de scheidsrechter, de heer Maurice de Hond (jazeker, van de opiniepeilingen), die geen gele kaarten nodig heeft om zijn autoriteit te laten gelden in het veld.
Met nog 9 wedstrijden te gaan (6 thuis en 3 uit!) heeft ons elftal alles nog in eigen hand. Zeker is echter wel dat Kampong, dat nu een punt meer heeft, een geduchte concurrent is voor de felbegeerde 3e of 4e plaats op de ranglijst.