In de rust werden er wat omzettingen gedaan en was men in ieder geval vast besloten om het de bezoekers lastig te maken. Dat lukte bij vlagen, waardoor er ook kansen ontstonden. De doelman van Zeeburgia redde een paar keer knap, waardoor de aansluittreffer uitbleef. Achterin bleef het oppassen voor acties van de behendige aanvallers, voor wie het kunstgras van Dorrestein een ideaal speelveld was. Het lukte de verdediging na de rust goed om het gevaar onschadelijk te maken, maar men moest 1x capituleren toen men bleef staan voor vermeend buitenspel. De bezoekers maakten dankbaar gebruik van de geboden ruimte en rondden simpel af. Het siert ons elftal dat er ook na deze 0-3 werd geprobeerd om terug te komen. Topscorer Bas Wobbes werd aangespeeld door Harrie Kersten, die bij aanvang van de tweede helft was ingevallen voor Jordi Vreekamp. Vrij voor de doelman wist Bas wel raad met de kans. In de resterende minuten werd geprobeerd om dichterbij te komen. Er een helft vol voor gaan was tegen deze kwalitatief goede tegenstander niet voldoende.
De Amsterdammers, die als degradant uit de 1e klasse, promotie als doel hebben, wonnen verdiend. Hopelijk is het voor onze selectie een leerzame ervaring, want deze 2e klasse herbergt nog wel een paar elftallen van het kaliber Zeeburgia.
Door deze uitslag staan er nu 5 clubs met 9 punten uit 4 wedstrijden aan kop. Onze hoofdmacht is er een van. Nog steeds een mooie positie.