Opnieuw winst tegen een concurrent (4-2)
23 september 2012 (geplaatst door: Gerard van der Werff)
Na het bekend worden van de indeling van de derde klasse D werd vanuit diverse kanten een aantal clubs benoemd die dit seizoen naar verwachting voor de bovenste plaatsen gaan strijden. Dat was natuurlijk het flink versterkte Nieuw Utrecht, maar ook Waterwijk en Legmeervogels. Het toeval wil dat het computerprogramma van de KNVB bepaalde dat onze hoofdmacht in de eerste 3 wedstrijden tegen deze tegenstanders moest aantreden. Al direct een goede test, want zoals trainer Sijtze Wobbes het heeft verwoord in de presentatiegids: “Na drie jaar bouwen is het tijd om te promoveren.”
Na winst tegen Waterwijk heeft het elftal ook vanmiddag laten zien zeker op de goede weg te zijn. In een wedstrijd die alles in zich had werd Legmeervogels met een 4-2 nederlaag naar huis gestuurd, waardoor uit de eerste 3 wedstrijden 6 punten zijn behaald op directe concurrenten. Een goed begin dus.
De wedstrijd van vandaag begon ook goed, want al in een van de eerste minuten profiteerde Rob Hosman van een fout van de keeper en was een 1-0 voorsprong een feit. Na deze vroege voorsprong werden er evenals vorige week bij Nieuw Utrecht wat foutjes gemaakt die 2x onherroepelijk werden afgestraft door de makkelijk scorende bezoekers. Gelukkig zorgde Ibrahim el Khalki met een voortreffelijke trap vanaf de zijlijn voor de gelijkmaker. Volgens onze keeperstrainer Wim geen fout van de keeper. Vlak voor rust mocht Jordi Vreekamp aanleggen voor een vrije trap op de rand van het strafschopgebied. Hij schoot binnen, waardoor met 3-2 voorsprong de kleedkamer werd opgezocht.
Vanzelfsprekend gingen de bezoekers, die tijdens de rust van keeper wisselden, in de tweede helft op zoek naar de gelijkmaker. Dit leidde wel tot wat druk, maar Wesley werd niet echt op de proef gesteld. Dat kwam ook omdat ons elftal beter speelde dan voor rust. Naarmate de klok doortikte werd het geloof in een goede afloop ook steeds groter. Toen Ibrahim zijn 2e treffer van de middag aantekende, uit een vrije trap die van richting werd veranderd, was er nog een kwartier te spelen. In dat laatste kwartier werd, met invallers Maikel Smit en Lex van der Veer voor Maarten Pauw en Sander van Amstel, een 4-2 voorsprong gekoesterd. Legmeervogels bleef het zeker proberen, maar de beste kansen waren er in de resterende tijd voor onze rood-zwarte brigade. Vermeldenswaard dat spits Mick Kers vlak voor tijd nog werd vervangen door zijn jongere broer Pim.
Toen de heer Hovinga voor het eindsignaal floot werden opnieuw 3 punten gepakt tegen een geduchte tegenstander. Geen wonder dat de stemming opperbest was na afloop op Dorrestein.