Alkmaar, here we come en go!

14 januari 2018 (geplaatst door: Koert Flapper)
foto
Zondag ochtend vroeg, de lichten nog aan, de jongens zijn er klaar voor.
Het was vroeg, donker en koud buiten. Wetend dat menig buurman en buurvrouw nog lekker lag te slapen startten we toch de auto. Op naar de verzamelplek dicht bij de velden van Quick. Om over een paar weken goed aan de tweede helft van het seizoen te kunnen beginnen stond voor vandaag het Top O9 toernooi bij voetbalvereniging AFC '34 in Alkmaar op het programma. Zonder Joost, Maarten en Jort maar wel met invallers Thom en Walid vertrokken we vol goede moed om 7:15 uur richting de Kaasstad.

Naast AFC '34 en Quick hadden zich nog 38 andere voetbalverenigingen aangemeld. Een groot toernooi dus waar we onze krachten eens konden meten met die van verschillende tegenstanders. En we troffen het door ingedeeld te zijn in poule 7 bij de kampioen van het toernooi van 2017 en een team van de voetbalacademie.

De bedoeling was om in de ochtend 4 wedstrijden te spelen (in de poulefase) en in de middag - na de herindeling - drie wedstrijden. Om dit te kunnen behalen moest je echter geen nummer 5 worden in de poulefase, dit team moest en kon namelijk vroegtijdig vertrekken.

Precies om 09:00 uur stonden de mannen van Quick fris en fruitig klaar op het prachtige kurkveld van AFC '34. De eerste tegenstander - DOVO uit Veenendaal - werd met goed en geconcentreerd spel bestreden. Opvallend was het vlijmscherpe en loeiharde schot van Matthijs op de paal, het prachtige eerste doelpunt in de wedstrijd door Tijn gevolgd door een geweldige dansje en het betere keeperswerk van Thom. De wedstrijd werd met 2 tegen 0 gewonnen, de eerste drie punten waren binnen en geen vuiltje aan de lucht! De tweede wedstrijd tegen SVA Assendelft leek dan ook op het eerste gezicht niet zo moeilijk. De mannen waren mager en klein van stuk en er liep een dame in het veld. Echter - op een hele grote kans voor Skip na - werd er bijna alleen maar op de helft van Quick gespeeld. Drie simpel uitgespeelde situaties leidden tot drie simpele rolletjes over de grond en over de lijn bij onze keeper Tijn. Helaas deze keer geen punten.

Na de appel- en slagroomtaart van Teun (nogmaals gefeliciteerd!) kregen we voetballes van achtereenvolgens Hollandia en AFC Amsterdam. Hoewel de mannen echt nog wel hun best deden was er geen houden meer aan. Aan alle kanten werd Quick voorbij gespeeld, was het niet linksom, dan wel rechtsom, dan wel recht door het midden. Keepers Lukas en Thom moesten meerdere malen de bal uit het doel halen. Moet wel gezegd worden dat een aantal mannen van Quick fysiek niet helemaal fit was en bij de tegenstanders een uitmuntend aankoop beleid binnen en buiten de regio wordt gehanteerd. Het lukte Quick nog wel om te scoren in de - naar later bleek- laatste wedstrijd. Matthijs onderschepte zelf de bal, zag dat de keeper uit het doel was gelopen en schoot de bal vanaf een verre afstand in het lege doel van AFC Amsterdam. Met dit hoogtepunt namen we afscheid van het toernooi.
Met een enigszins gehavend team, door blessures en/of niet fitte en te weinig mannen, leek het ons (wijselijk besluit door trainer, teammanager en meegereisde supporters) niet geheel verstandig om nog mee te doen aan het middagdeel. Ons besluit kwam ook overeen met het aantal binnengehaalde punten. Een gedeelde 4/5 plaats, we besloten het andere team een kans te bieden.

Na de traktatie van Matthijs (ook nogmaals gefeliciteerd!) reisden we - met heel veel huiswerk en oefenstof voor de mannen en Koen- weer richting Amersfoort. Moet ook nog even gezegd worden dat de mannen - na al die voetbal-lessen en vele verliezen- voor en na de wedstrijden gewoon de dikste vrienden zijn. Ook dat is veel waard. Voor nu maandag gewoon weer lekker trainen en doorgaan. Thom en Walid: super bedankt voor jullie aanwezigheid, fijn dat jullie mee konden doen.

Karin (moeder van Skip)
©Geijtenbeeck Websites voor AFC Quick 1890